مگر مستی نمی دانی که چون زنجیر جنبانی

ز مجنونان زندانی جهانی را بشورانی

مگر نشنیده ای دستان ز بی خویشان و سرمستان

وگر نشنیده ای بستان به جان تو که بستانی

تو دانی من نمی دانم که چیست این بانگ از جانم

وزین آواز حیرانم زهی پرذوق حیرانی

صلا مستان و بی خویشان صلا ای عیش اندیشان

صلا ای آنک می دانی که تو خود عین ایشانی